 |
| หน้าปกจากนิยายรูปเล่มเรื่อง ปลาย นักสืบจำเป็น |
 |
| ปกหลังจากเรื่อง ปลาย นักสืบจำเป็น ปุ๋ยซื้อเล่มนี้มาในราคา ๙๙ บาท เองค่ะ แต่เล่มที่หนาขนาดนี้ ราคาแค่ ๙๙ บาท ถือว่าคุ้มมากค่ะ |
ปุ๋ยเชื่อว่าหลายๆคนชอบการอ่านนิยาย เพราะเป็นการผ่อนคลายความตึงเครียดจากชีวิตจริงหลายๆประการ ปุ๋ยเองก็ชื่นชอบการอ่านนิยายเช่นกัน ซึ่งสำหรับปุ๋ยแล้ว มีนิยายอยู่เรื่องหนึ่งที่ปุ๋ยชื่นชอบเป็นอย่างยิ่ง อ่านทีไรก็ประทับใจ สามารถหยิบมาอ่านได้เรื่อยๆโดยไม่นึกเบื่อเลย
นิยายเรื่องนี้ มีชื่อเรื่องว่า "ปลาย นักสืบจำเป็น" ค่ะ เป็นบทประพันธ์ของคุณ เด็กตกปลา ที่ลงในเว็บเด็กดี ซึ่งปุ๋ยซื้อมาเป็นแบบรูปเล่มตามภาพที่แนบมาด้านบนค่ะ ภาพหน้าปกและภาพหลังปก อาจจะดูน่ากลัวสักหน่อย แต่เนื้อเรื่องไม่น่ากลัวอย่างที่คิดค่ะ เพราะคุณเด็กตกปลาใช้สำนวนที่อ่านง่าย ปุ๋ยชอบสำนวนการเขียนของคุณเด็กตกปลานะคะ เขียนแบบเล่าเรื่องแถมยังมีการแซวตัวละครอีกด้วย และเป็นการเล่าเรื่องจากชีวิตของคนเราจริงๆ ไม่ได้แต่งให้น่ากลัวจนผู้อ่านหัวใจจะวายค่ะ แล้ววันหลังจะมาเล่าว่ามีคดีอะไรที่ไม่เกี่ยวกับการฆาตกรรมนะคะ
ชื่อเรื่องของเรื่องนี้ก็แจ้งมาอย่างชัดเจนแล้วว่า "ปลาย นักสืบจำเป็น" ดังนั้นพระเอกของเรื่องก็เลยมีชื่อว่า "ปลาย" โดยชื่อจริงของนักสืบจำเป็นผู้นี้คือ "ปลายฟ้า พิทักษ์ธรรม์" ซึ่งพระเอกหนุ่มของเรื่องผู้นี้ มีเอกลักษณ์ภายนอกคือ ทรงผมที่ตั้งเด่น ไม่ว่าจะในสถานการณ์ใดก็ตามแต่ เขาเป็นนักศึกษาในคณะวิทยาศาสตร์ ผลการเรียนก็ไม่ใช่ว่าจะดีเด่นอะไร เพราะปลายห่วงแต่เล่น แต่ในความห่วงเล่นของเขาก็เป็นประโยชน์อย่างยิ่งเลยค่ะ เพราะชายหนุ่มได้เป็นถึงหัวหน้าแก๊งอันทรงอิทธิพลของมหาวิทยาลัย จึงทำให้มีพรรคพวกมากมาย ซึ่งลูกน้องของปลายสามารถเป็นหูเป็นตาและหาข้อมูลให้กับปลายในคดีได้
อ้าว...แล้วคดีมาจากไหน นักศึกษาคณะวิทยาศาสตร์เกี่ยวข้องอะไรกับคดีด้วยล่ะ
ก็อย่างที่ชื่อเรื่องได้เขียนเอาไว้เลยค่ะ "ปลาย นักสืบจำเป็น" เพราะความที่พระเอกผู้หล่อเหลาอย่างปลายเป็นนักสืบเฉพาะกิจ เขาจึงจำเป็นต้องสืบสวนเพื่อให้เกิดความกระจ่างขึ้น มิเช่นนั้นคดีก็พลิกได้ ผู้บริสุทธิ์กลับกลายเป็นฆาตกรซะอย่างนั้น
ปลายได้สืบคดีแรก เมื่อเพื่อนรักของเขาที่ชื่อ เอก ได้เสียชีวิตลงอย่ากะทันหันหลังสอบเสร็จ ไม่ทราบว่าใครเป็นคนฆ่าเอก และทำอย่างนั้นเพื่ออะไร ตำรวจมาตรวจสอบพื้นที่และเก็บหลักฐานต่างๆให้เรียบร้อย หลักฐานที่มีชี้ตัวว่า "มีน" เป็นฆาตกร ว่าแต่ใครคือมีน
มีนคือนักศึกษาร่วมคณะวิทยาศาสตร์ชั้นปีเดียวกันกับปลาย เธอเป็นสาวห้าวเรียนเก่งที่ปลายแอบชอบ เธอมีชื่อจริงว่า นราพร เจริญวากร (ไม่ใช่รองศาสตราจารย์นราพร จันทร์โอชา นะคะ คนละคนกันค่ะ) ซึ่งมีนเป็นแฟนเก่าของเอก ดังนั้นบริบทของหลักฐานต่างๆจึงพุ่งไปที่มีน เพราะมีนได้ออกจากห้องสอบไปเข้าห้องน้ำ ดังนั้นตำรวจจึงสันนิษฐานแบบด่วนสรุปไปเลยว่ามีนคือฆาตกร ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนี้ ปลายก็คงจะนั่งเฉยๆไม่รับรู้ไม่ได้แล้ว เขาจะต้องหาหลักฐานมายืนยันความบริสุทธิ์ของมีนให้จงได้ หากแต่จะง่ายปานนั้นเลยหรือ ตำรวจมีหรือจะยอมให้นักศึกษามายุ่งวุ่นวายกับคดี แน่นอนว่าตำรวจไม่ยอม ดังนั้นปลายจึงต้องใช้อำนาจมืดที่มีอยู่ให้เป็นประโยชน์ต่อคดี และด้วยอำนาจมืดนี้เองที่ทำให้ตำรวจไม่กล้ามีปัญหากับปลาย เพราะเบื้องบนสั่งมา
ปลายวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆที่เกิดขึ้นในห้องคอมพิวเตอร์อันเป็นห้องที่เขาใช้สอบ โดยคุณเด็กตกปลา ผู้ประพันธ์เรื่องนี้ ได้ตั้งชื่อ file ไว้ว่า "คอมพิวเตอร์มรณะ" เพราะเจ้าสารพิษตัวร้ายที่ฆ่าเอกให้ตายไปนั้น ถูกทาไว้ที่คีย์บอร์ดของคอมพิวเตอร์ทุกเครื่องของห้อง ทำไมจะต้องทุกเครื่องด้วย นั่นก็เพราะการสอบในห้องคอมพิวเตอร์นี้ จะใช้การสุ่มเลือกที่นั่งสอบ ดังนั้นใครจะนั่งสอบตรงไหนก็ไม่อาจรู้ได้ ด้วยเหตุนี้ ฆาตกรจึงต้องทาสารพิษนี้ที่คีย์บอร์ดทุกเครื่อง อ้าว แล้วทำไมมีแต่เอกที่ตายล่ะ คนอื่นก็โดนสารพิษเหมือนกันนี่ แต่ทำไมมีแต่เอกที่สิ้นชีพล่ะ นั่นก็เพราะเอก 'กัดเล็บ' การกัดเล็บนี่ล่ะ ที่ทำให้เอกถึงแก่ความตาย ในขณะที่คนอื่นไม่ได้กัดเล็บและถ้าไปล้างมือก็สามารถล้างสารพิษนี้ออกได้
ดังนั้นก็เลยทำให้มีนโดนเพ่งเล็งว่าเป็นฆาตกร เพราะไม่มีสารพิษที่มือของมีน ก็จะไปมีได้ยังไง ก็มีนไปเข้าห้องน้ำ เข้าเสร็จก็ต้องล้างมือตามปกติใช่ไหม ตรงนี้ล่ะที่ทำให้ไม่ปรากฎสารพิษที่มือของมีน
แล้วแค่นี้ก็สรุปได้แล้วเหรอ ว่ามีนเป็นฆาตกร ทำไมง่ายจังเลยล่ะ
มันจะไม่ง่ายขนาดนั้นเลย ถ้าหากตำรวจไม่พบกระปุกสารพิษที่ห้องน้ำผู้หญิง ตำรวจสรุปเองเลยว่ามีนนั้นเป็นคนนำกระปุกสารพิษไปทิ้ง เพื่อทำลายหลักฐาน
แน่นอนเป็นอย่างยิ่งที่มีนจะปฏิเสธ เพราะมีนไม่ใช่ฆาตกร แล้วไม่มีทางใช่ด้วย เพราะมีนเป็นนางเอกของเรื่อง (มีแบบนี้ด้วยเหรอ??) ซึ่งพระเอกก็ต้องออกโรงช่วยเหลือนางเอกของเขาเอาไว้ เป็นการทำคะแนน...ไม่ใช่จ้ะ ล้อเล่น ... เป็นการทำเพื่อความยุติธรรมต่างหาก
เมื่อปลายได้รับการอนุญาตให้สืบคดีแล้ว เขาก็คิด วิเคราะห์อย่างเป็นระบบ ซึ่งไม่ง่ายเลย อย่าคิดว่าการสืบอะไรจะง่ายเหมือนในละครไปซะหมดนะคะ เพราะงานนี้ปลายนั่งคิดตั้งนานกว่าจะรู้ว่าใครเป็นฆาตกร
ปลายสอบถามข้อมูลจากลูกน้องของเขา ทำให้รู้ว่ามีเรื่องแปลกเกิดขึ้นระหว่างที่มีนไปเข้าห้องน้ำ ในตอนนั้นไม่ใช่แค่มีนคนเดียวที่ขออนุญาตไปห้องน้ำ เพราะ "แว่น" หนุ่มเนิร์ดเรียนเก่งก็ขออนุญาตไปห้องน้ำด้วยเหมือนกัน แต่น่าแปลกที่เขากลับยังมีสารพิษอยู่ที่มือของตน
ปุ๋ยเขียนมาซะขนาดนี้ เฉลยเลยแล้วกันค่ะว่า แว่น คือฆาตกรที่ฆ่าเอก เขาวางแผนอย่างดีที่จะทำให้เอกถึงแก่ความตาย และเขาก็สมใจหวัง เพราะเขาทราบว่าเอกเป็นคนที่กัดเล็บ ดังนั้นสารพิษจะเข้าถึงร่างกายของเอกได้อย่างแน่นอน
แล้วทำไมปลายถึงทราบล่ะว่าแว่นเป็นฆาตกร นั่นก็เพราะคำตอบข้อหนึ่งที่แว่นพิมพ์ส่ง คนอื่นเขาพิมพ์กันเป็นตัวเลข แต่แว่นดันพิมพ์เป็นตัวอักษรไทย ซึ่งปลายที่นั่งสอบข้างแว่น ก็ลอกคำตอบมาซะทุกข้อ ตามประสาพ่อคนขยันเรียนขยันอ่านหนังสือ ที่มานั่งอ่านเอาเป็นจริงเป็นจังก่อนเข้าห้องสอบ ดังนั้นปลายเลยทราบว่าแว่นมีแนวโน้มเป็นฆาตกร ทว่าแค่นั้นคงไม่พอ ปลายจำได้ว่าแว่นเข้าไปเตรียมตัวสอบก่อนใครในห้องคอมพิวเตอร์ ซึ่งแว่นไม่ได้มานั่งอ่านหนังสือสอบหรอก แต่มาวางสารพิษลงบนคีย์บอร์ดด้านแป้นตัวเลขของคอมพิวเตอร์ให้ครบทุกเครื่องต่างหาก และแว่นก็พลั้งปากออกมาว่า เขาไม่รู้เรื่องกระปุกสารพิษอะไรทั้งสิ้น ทั้งที่ตอนสอบปากคำ ไม่มีใครพูดถึงกระปุกอะไรเลย คนทำผิดก็มักจะร้อนตัวเป็นเรื่องธรรมดา
แล้วตำรวจก็ดำเนินคดีกับแว่นไป ทุกคนก็ใช้ชีวิตเป็นปกติตามเดิม แต่ที่เริ่มจะไม่เหมือนเดิมแล้ว นั่นก็คือปลายกับมีนเริ่มสนิทกัน และมีไปดูหนังกันด้วย เพราะมีนต้องการขอบคุณที่ปลายช่วยเหลือเธอไว้ แต่อย่างไรซะ ความสัมพันธ์ของพระเอกและนางเอกของเรื่อง ก็ยังเป็นแค่เพียงเพื่อนต่อกันเท่านั้น กว่าปลายจะยอมขอมีนเป็นแฟนได้ ก็เกือบจะจบเล่มอยู่แล้ว ไว้วันหลังปุ๋ยจะมาเล่านะคะว่าเขาทั้งสองคนนี้ เป็นแฟนกันได้อย่างไร
เอ่อ...นี่ปุ๋ยก็เล่าซะยาวเลย สปอยล์กันขนาดนี้ เดี๋ยวไม่มีใครสนใจเข้าไปอ่านนิยายเรื่อง ปลาย นักสืบจำเป็น ของคุณเด็กตกปลากันพอดี เล่าแค่นี้ก่อนแล้วกันค่ะ ถ้าท่านผู้อ่านสนใจนิยายสืบสวนสอบสวนแล้วล่ะก็ ปุ๋ยบอกได้เลยค่ะว่า ปลาย นักสืบจำเป็น คือนิยายที่จะไม่ทำท่านผู้อ่านผิดหวังเลย
สำหรับวันนี้ ขอจบแต่เพียงเท่านี้ สวัสดีค่ะ
**********************************************
ฉันคือคนหนึ่งที่ชื่อปุ๋ย
ศุกร์ที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น