วันนี้ปุ๋ยขอนำเสนอบทความที่ได้รับมาจากไลน์ มาให้ทุกท่านได้อ่านกันค่ะ เป็นเรื่องราวที่มีทั้งภาษาจีนและภาษาไทย ที่จะทำให้ทุกท่าน เมื่อได้รับฟังเรื่องราวใดๆมา ก็ต้องตรึกตรอง พิจารณาให้ดีว่า เรื่องราวนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร ทำไมตัวละครในเรื่องนั้นจึงได้ทำเช่นนั้น แล้วจะมีผลสรุปอย่างไรกับตัวละคร และเรื่องราวนั้นค่ะ
/////////////////////////////////////////////////////
一艘遊輪突然遭遇海難，船上有對夫妻好不容易來到救生艇前，艇上只剩一個位子，這時，男人把女人推向身後，自己跳上了救生艇，女人站在漸沉的大船上，向男人喊出了一句話……。
講到這裏，老師問學生：「你們猜，女人會喊出什麼話？」學生們群情激憤都說「我恨你、我瞎了眼」，這時老師注意到有個學生一直沒發言，就向他提問，這個學生說：「老師，我覺得女人會喊——照顧好我們的孩子！」，老師一驚問：「你聽過這個故事？」，學生搖頭：「沒有，但我母親生病去世前，就是對我父親這樣說的！」，老師感慨道：「回答正確」。
輪船沉沒了，男人回到家鄉，獨自帶大女兒。多年後，男人病故，女兒整理遺物時，發現了父親的日記。原來，父親和母親乘坐遊輪時，母親已患了絕症，關鍵時刻，父親衝向了那唯一的生機，他在日記中寫道：「我多想和你一起沉入海底，可是我不能。為了女兒，我只能讓你一個人長眠在深深的海底。」
故事講完，教室裏沉默了，老師知道，學生們已經聽懂了這個故事：世間的善與惡，有時錯綜複雜，難以分辨所以不要不可輕易論斷他人。喜歡主動埋單的人，不是因為錢太多，而是把友情看的比金錢重要。工作時願意主動多做的人，不是因為傻，而是懂得責任。吵架後先道歉的人，而是懂得珍惜身邊人。願意幫助你的人，不是欠你什麼，而是把友情看的比金錢重要。
เรือสำราญลำหนึ่งเจอมรสุมทางทะเล บนเรือมีสามีภรรยาคู่หนึ่ง กระเสือกกระสนมาถึงเรือชูชีพ ทว่าเรือชูชีพมีเพียงที่ว่างที่เดียว ทันใดนั้น สามีผลักภรรยาไปข้างหลัง ตัวเองกระโดดขึ้นไปบนเรือชูชีพ ภรรยายืนอยู่บนเรือที่ค่อยๆจมลง ตะโกนไปที่สามีประโยคหนึ่งว่า....
เมื่อเล่ามาถึงตอนนี้ อาจารย์ถามนักเรียนว่า
"พวกเธอเดาผู้หญิงจะตะโกนว่าอะไร"
พวกนักเรียนล้วนโกรธเกรี้ยวและต่างพูดกันว่า
"ฉันเกลียดคุณ ฉันมันตาบอด"
ณ บัดดล อาจารย์สังเกตเห็นนักเรียนคนหนึ่งไม่พูดอะไร ก็เลยถามนักเรียนคนนั้น ซึ่งนักเรียนคนนี้ตอบอาจารย์ของเขาไปว่า
"อาจารย์ครับ ผมคิดว่าผู้หญิงคงจะตะโกนว่า ดูแลลูกเราให้ดีๆ"
อาจารย์ได้ฟังแล้วรู้สึกตกใจ จึงถามนักเรียนคนนี้กลับไปว่า
"เธอเคยได้ยินนิทานเรื่องนี้แล้วใช่ไหม"
นักเรียนคนดังกล่าวส่ายหน้า และตอบว่า
"ไม่เคยครับ แต่ตอนที่แม่ของผมป่วยหนัก ก่อนท่านจะสิ้นใจ ได้พูดแบบนี้กับพ่อของผมครับ"
อาจารย์ฟังแล้วซึ้งใจและพูดตอบมาว่า
"คำตอบถูกต้อง"
อาจารย์เล่าเรื่องราวต่อไปว่า หลังจากเรือจมลงไปแล้ว ผู้ชายคนนี้ก็กลับบ้านของตนไป เขาเลี้ยงดูบุตรสาวตามลำพังจนโต หลายปีผ่านไป ผู้ชายคนดังกล่าวก็ล้มป่วยและเสียชีวิตในที่สุด ต่อมา ขณะที่ลูกสาวจัดของต่างๆของพ่อเธออยู่นั้น เธอก็ได้พบไดอารี่ของพ่อ เนื้อหาที่เขียนในไดอารี่นั้น ทำให้เธอทราบว่า ที่แท้พ่อกับแม่ของเธอไปเที่ยวเรือสำราญ แล้วเกิดเหตุอับปาง ในเวลานั้นแม่ของเธอป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย เงื่อนเวลาแห่งความเป็นความตาย จึงทำให้พ่อของเธอต้องฉวยโอกาสเดียวที่จะรอดชีวิต พ่อของเธอเขียนในไดอารี่ว่า
"ฉันอยากจะจมลงใต้ทะเลพร้อมเธอ แต่ฉันทำไม่ได้ เพื่อลูกสาวแล้ว ฉันจำต้องให้เธอ นอนหลับยาวอยู่ใต้ทะเลลึก"
เมื่อนิทานเล่าจบ ห้องเรียนเงียบกริบ อาจารย์รู้ว่า นักเรียนต่างก็เข้าใจนิทานเรื่องนี้กันหมดแล้ว ความดีและความชั่วในโลกนี้ บางครั้งก็ดูสับสนไม่ชัดเจน แยกแยะไม่ออก เพราะฉะนั้น อย่าตัดสินคนอื่นแบบผิวเผิน คนที่ชอบแย่งจ่ายบิลก่อน ไม่ใช่เพราะมีเงินมากไป แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินทอง เวลาทำงาน คนที่ยินดีทำมากกว่าคนอื่น ไม่ใช่เพราะเขาโง่ แต่เขารู้หน้าที่ หลังจากทะเลาะกัน คนที่ขอโทษก่อน ไม่ใช่เพราะเขาผิด แต่เขารู้จักทะนุถนอมคนข้างกาย คนที่ยอมช่วยเหลือคุณ ไม่ใช่ติดค้างอะไรคุณ แต่เขาเห็นคุณเป็นเพื่อนแท้
/////////////////////////////////////////////////////
ปุ๋ย - แค่อยากเป็นปุ๋ยใส่ต้นไม้
วันอังคารที่ ๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น