ความสุขกับความทุกข์ซึ่งมาจากที่ทำงาน

 

ฉันเชื่อว่าสิ่งที่คนเราปรารถนาที่สุดคือ “ความสุข” ซึ่งความสุขเป็นสิ่งที่ไม่ได้อยู่ไกลจากตัวเรา แต่ทว่าด้วยปัจจัยหลายๆประการ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ทำงาน เรื่องเงิน เรื่องความรัก ล้วนเป็นสาเหตุทำให้ความสุขของคนเราลดลง ความทุกข์มีเพิ่มมากขึ้น ซึ่งฉันไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมความสุขของคนเราจึงลดน้อยลงอย่างน่ากลัวเช่นนี้

สำหรับฉันแล้ว ฉันคิดว่าความสุขของคนเราลดลงไปเพราะเรื่องของ “ที่ทำงาน” เพราะผู้ที่เป็นพนักงานในองค์กรนั้นๆ เมื่อจะต้องทำงานใดๆก็ตาม มักจะได้รับคำสั่งมาจากหัวหน้า ซึ่งถ้าเราทำงานออกมาได้ไม่ผิด หัวหน้าก็พอใจกับการทำงานของเรา แต่ถ้าเราทำผิดเล็กน้อย อักษรผิดบ้าง วรรณยุกต์ไม่ถูกต้องบ้าง ตกหล่นไปบ้าง พนักงานก็จะถูกตำหนิได้ ถ้าเพียงแค่ถูกตำหนิก็พอทำเนา แต่ถ้าถูกต่อว่าต่อขานราวกับเราเป็นคนร้ายทำลายสังคม สิ่งนั้นก็ทำให้เราไม่มีความสุขแล้ว ยิ่งถ้าใครมีหัวหน้าซึ่งปากของเขาเต็มไปด้วยสุนัข เรายิ่งเครียดจนเป็นทุกข์ และไม่สามารถทิ้งความทุกข์ไว้ที่ทำงานได้ เราก็จะแบกความไม่สบายใจนี้ไว้ในใจไปจนถึงบ้าน เมื่อมาถึงบ้าน เราก็นำเรื่องที่ถูกต่อว่าต่อขานไประบายให้คนในบ้านฟัง ถ้าคนในบ้านฟัง เราก็สามารถสบายใจได้ในระดับหนึ่ง และยิ่งถ้าเขาให้กำลังใจ เราก็มีแรงกายแรงใจไปทำงานต่อ แต่ถ้าคนในบ้านเฉยเมยกับความทุกข์ของเราแล้ว เราก็คงจะยิ่งเป็นทุกข์ และถ้าเราถูกหัวหน้าตำหนิหรือต่อว่ามากขึ้น เราก็ยิ่งทำงานได้ไม่ดี จนในที่สุด เราก็อาจจะลาออกจากงาน ไปหางานที่อื่นทำ ซึ่งเราเองก็ไม่ทราบเลยว่า หัวหน้าของเราเป็นคนอย่างไร ใจดีหรือไม่ต่างจากหัวหน้าในที่ทำงานเดิม ด้วยเหตุนี้บางคนก็เลือกที่จะทำงานในที่ทำงานปัจจุบันของตนไปเรื่อยๆ แม้ว่าจะไม่มีความสุขในการทำงานก็ตาม เพราะฉันเชื่อว่าใครหลายคนคงจะคิดว่า อดทนทำงานไปเพื่อ “เงิน” ต่อให้ทำงานอย่างเป็นทุกข์ แต่ถ้าทุกเดือนยังได้รับเงินเดือน ก็ยังนำเงินที่ได้รับมา ไปหาความสุขในด้านต่างๆได้ เช่น ซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ซื้อเครื่องสำอาง ซื้อทอง ซื้ออาหารอร่อยๆ ตลอดจนไปท่องเที่ยวในสถานที่ที่สวยงามได้ ทั้งหมดที่กล่าวมานี้ ล้วนต้องใช้เงินทั้งสิ้น

ฉันเองก็ปรารถนาที่จะทำงานให้มีความสุขเต็มร้อย แต่ในเมื่อปัจจัยข้างต้นไม่อาจทำให้ฉันทำงานได้อย่างมีความสุขแล้วนั้น ฉันก็ต้องปล่อยวางให้มากที่สุด แล้วเลือกสรรวิธีอื่นในการทำให้ฉันมีความสุขให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน โดยหนึ่งในวิธีที่จะทำให้ฉันมีความสุขได้นั้น ก็คือการเขียนบทความ แม้ว่าจะมีคนสนใจอ่านหรือไม่ แต่ฉันก็อยากเขียน เพื่อให้ตัวของฉันในอนาคตได้ระลึกว่า ในอดีตมีเรื่องราวอันใดเกิดขึ้นในชีวิตของฉันบ้าง

 

ฉันคือคนหนึ่งที่ชื่อปุ๋ย

วันอังคารที่ ๒๙ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๓