วันศุกร์ที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แล...

สวัสดีค่ะ 


วันนี้ฉันมีเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันให้ท่านได้อ่านกันค่ะ เมื่ออ่านจบแล้ว เราก็จะได้ข้อคิดเตือนใจในการดำรงชีวิตไปพอสมควรค่ะ เรื่องราวนี้มีอยู่ว่า... 

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว รองเท้าของเด็กน้อยคนหนึ่งถูกคลื่นทะเลซัดหายไป เด็กน้อยคนนั้นจึงเขียนข้อความไว้ที่ริมหาดว่า "ทะเลคือขโมย" ในขณะที่อีกชายฝั่งของทะเลชาวประมงหาปลาได้เป็นจำนวนมาก ชาวประมงผู้นั้นจึงได้เขียนข้อความไว้ที่หาดทรายว่า "ทะเลคือผู้ให้"


เครดิตภาพจาก https://www.sixaugust.com/index.php/2019/07/12/3/


ทะเลสำหรับคน ๒ คนที่อ่านไปเมื่อครู่ เป็นด้านที่แตกต่าง เช่นเดียวกับแม่ของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่สูญเสียลูกชายของตนไป จากการที่ลูกชายของเธอจมทะเลจนเสียชีวิต แม่ของเขาจึงเขียนข้อความไว้ที่ชายหาดว่า "ทะเลคือฆาตกร" แต่ทว่านี่ไม่ใช่ข้อสรุปของทะเล เพราะมีชายชราเดินหลังค่อมคนหนึ่ง ก้มหน้าเดินถือไม้เท้า เขาเดินไปพบไข่มุกอันล้ำค่าบนชายหาด เขาจึงเขียนข้อความไว้ว่า "ทะเลคือผู้เมตตา"

ทันใดนั้น "คลื่น" ได้ซัดยังชายฝั่งและลบการเขียนทั้งหมด พร้อมกล่าวขึ้นเบาๆว่า "อย่าไปสนใจคำตัดสินของผู้อื่น หากเจ้าคิดจะเป็นทะเล"

เรื่องนี้จึงสอนให้เรารู้ว่า อย่าไปวิตกกับสิ่งที่ผ่านมา ความพ่ายแพ้ ความผิดหวัง ความสุข หรือความทุกข์  เพราะหากชีวิตมนุษย์จะเรียบง่าย คงไม่เริ่มต้นด้วยการร้องไห้เมื่อแรกเกิด

ชีวิตของคนเรานั้น "เกิดมา" พร้อมกับเสียงร้องไห้ของตัวเอง แต่เวลาที่ตนนั้น "ตายไป" ก็มีเสียงร้องไห้ของผู้อื่นตามติดไปด้วย ช่วงเวลาระหว่างนั้น เราจึงเรียกว่า "ชีวิตคน"

 

เครดิตภาพจาก http://oknation.nationtv.tv/blog/thaidbmag/2009/01/17/entry-1


ทุกท่านคงทราบว่า แมวชอบกินปลา แต่แมวลงน้ำไม่ได้ ส่วนปลานั้นชอบกินไส้เดือน แต่ปลาก็ขึ้นฝั่งมากินไส้เดือนไม่ได้ ชีวิตคนเรา "มีได้และมีเสีย" มีทั้ง "ได้เลือก" และต้อง "ล้มเลิก"

ในชีวิตคนเราไม่มีทางที่ทุกอย่างจะเป็นไปดั่งใจนึกได้หมด 

จงอย่าไปคิดเล็กคิดน้อยกับใครเพราะมันไม่คุ้ม 

จงอย่าจริงจังกับตัวเองเกินไปเพราะจะทำร้ายตัวเอง 

จงอย่าไปจมอยู่แต่อดีต เพราะมันไม่ได้อะไรขึ้นมา

จงอย่าจริงจังกับปัจจุบันมากไปเพราะชีวิตยังคงต้องเดินต่อไป

เราอย่าได้อวดเรื่องเงินเรื่องทองกับผู้ใดเลย เพราะเมื่อตายไป เงินทองเหล่านั้นก็กลายเป็นเพียงเศษกระดาษสำหรับเรา 

อย่าได้อวดโอ่เรื่องหน้าที่การงานของเรากับผู้ใดเลย เพราะเมื่อเราลาออกไปแล้ว องค์กรที่เราเคยทำงาน ก็จะมีคนมาแทนที่เรา แล้วเขาก็อาจทำได้ดีกว่าเราเสียด้วย

และอย่าอวดเรื่องบ้านเรื่องรถของเรากับใครเลย เพราะเมื่อตายไปแล้ว บ้านของเรา รถของเราก็เป็นของทายาทแล้ว 

เราหันมารักษา "สุขภาพ" ของเราให้ "แข็งแรง" จะดีกว่า เพราะในขณะที่คนอื่นตายไปแล้ว แต่เรายังสามารถนอนเล่นที่ริมทะเล นั่งจิบชามองดูลูกหลานอย่างมีความสุข และเข้าใจในชีวิตได้ ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เป็นของๆ เรา นอกจากสุขภาพกายที่แข็งแรง ซึ่งมาจากสุขภาพใจที่เข้มแข็ง และเปี่ยมกำลังใจ

 

เครดิตภาพจาก https://health.mthai.com/howto/health-care/15596.html



************************************


ฉันคือคนหนึ่งที่ชื่อปุ๋ย


วันศุกร์ที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๔ 



 

 

 

 

วันพฤหัสบดีที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

祝各位2564年春節快樂!

 






ฉันคือคนหนึ่งที่ชื่อปุ๋ย

วันศุกร์ที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๔